XV RUTA DO COCIDO 2026

INSCRIPCIÓNS ""CLIK""

Xa temos cartel  para a XV ruta do cocido  e queremos facerlle o noso pequeño recoñecemento a esa xente que no verán loitou contra o lume .

E que mellor que o nosos compañeiros Sandro (bombeiro na comarca da Limia) ,Beny e Cristian ( bombeiros forestais) para representar a ises profesionais..

O verán deixou nos montes de Ourense unha cicatriz  dolorosa, unha ferida de cinsa e fume que tardará en sanar. Pero no medio da devastacion, unha luz brillou cunha intensidade inquebrentable , a valentía , a coraxe e a dedicación do personal  que  loitou sen descanso contra as lapas.

Este pequena homenaxe vai dirixida a todos eles :Aos bombeiros forestais, bombeiros comarcais, UME , Protección  Civil,e a xente dos pobos que sen pensalo se botaron  ao monte; cada quen co que puido para axudar.

Mentres as lapas avanzaban 

Imparables ante unhas condiciones metereoloxicas extremas eles estiveron ali arriscando a súa propia vida enfrontándose a un lume que parecía non ter fin , actuaron cunha profesionalidade e un heroismo   inmenso que merecen o noso eterno recoñecemento. 

A vosa entrega foi un faro de esperanza nunhas noites moi escuras.

A paisaxe de Ourense recuperarase e cando o faga lembraremos sempre que detrás dese renacer está o voso compromiso  inquebrentable. 

Gracias!, gracias! Nunca esquenceremos aos nosos heroes.

Dicir que os que  decidades  facer a ruta longa veredes a masacre que na nosa contorna aconteceu ,para os que amamos a nosa terra  foi coma se nos feriran no corazón A ruta corta  (zona trialeras )pois o verde e o que predomina grazas os veciños de Nocelo que o 17 de agosto estiveron todo o dia e parte da noite  no monte  . NON MAIS LUMES 

 SI SI XA ESTAMOS TRABALLANDO NA XV RUTA  DO COCIDO  CONCELLO DE TRASMIRAS, A DE SEMPRE A TRADICIONAL, SIN TEMPOS  DA IGUAL QUEN CHEGUE PRIMEIRO O IMPORTANTE E DISFRUTAR PASALO VEN E DESPOIS COMER UN BO COCIDO.

 SERA O DIA 18 DE  XANEIRO , COMO SEMPRE DUAS DISTANCIAS  (ISTE ANO MAIS LEBADEIRAS QUE EN OUTRAS EDICIONS)

RUTA CORTA : SOBRE 39KMS 800 METROS DE ACUMULADO AVITUALLAMENTO NO KM 17

E ALGUN MAIS SORPRESA. AINDA QUE HABERA ALGUN TRAMO DONDE XA PASASTES EN EDICIONS ANTERIORES ,TEMOS SENDEIROS NOVOS ADEMAIS DE UNHA TRIALERA NOVA DE CASI 1 KM .

RUTA LARGA: 47 KMS .E SOBRE 900 DE ACUMULADO  FARA UN BUCLE CA CORTA DE UNS 8 KMS, A MAIORIA SERA POR UNHA ZONA QUE O VERAN FOI AFECTADA POR OS LUMES.

A SALLIDA SERA AS 9:30 DA MAÑAN DE TRASMIRAS, NON FALTARA O CHOCOLATE CON BICA, LICOR E UN PEQUENO AGASALLO PARA CADA PARTICIPANTE.

PARA OS QUE QUEIRADES SEGUIR CA FESTA , POIS  TEREMOS A  OPCION DE APUNTARDE CON COMIDA (MAXIMO 100 BIKERS)

 O MENU COCIDO COMO SEMPRE NO RESTARURANTE ""CESAR DE VILADERREY"""

PRECIOS SIN COMIDA 15 EUROS

CON COMIDA 35 EUROS

O DIA 1 DE DICIEMBRE ABRIMOS INSCRIPCIONS

Ruta do magosto 2025

 

Domingo, 16 de Novembro de 2025

Domingo pola maña e toca o despertador, a choiva pegando na persiana e os Nocelos levantándose da cama cun sorriso… incrible pero certo! A Ruta do Magosto era hoxe, a data estaba posta e non había volta atrás…

As 8.30 da maña reunión na sede oficial Bar Parque de Trasmiras onde a nosa amiga Banesa nos tiña preparados uns cafeciños quentes e, de paso, xa nos dice: Ponde iredes… Ponde imos ir oh! A Ruta do Magosto! Porque? Chove? Pois se chove que chova…

Logo dun anaquiño degustando os cafés, fora serguía chovendo chuzos de punta e, o sentido común xa empezaba a impoñerse ó espíritu Nocelo… Algunha que outra risa forzada no ambiente pero non había nada que facer… Había que sair… Alá polas 9.30 botamos portas pa fora e montamos nas bicis, ba! Catro gotas. Ataviados cos chuvasqueiros e algún que outro con paraugas, empezamos polos sendeiros de Trasmiras dirección Seixas e Sto. Andre, non facía frio pero seguía chovendo pero xa estábamos na allada e o ambiente xa era o de sempre, bo humor e a pedalear…

Apenas unha hora despois e uns kms parou de chover, si, si, amigos parou de chover e a maña púxose ideal para pedalear, moi nublado pero sin choiva e sin frio… O espíritu Nocelo impúxose o mal tempo! E que os Nocelos non nos botamos atrás por 4 gotas de nada. Seguimos ata a zona do Castelo para cruzar cara Atás e logo adentrarnos no monte de Nocelo, improvisando nalguns momentos para sacar novos camiños para a Ruta do Cocido que queda oficialmente en marcha nesta ruta. Algunha que outra trialera en mente para este ano e unha pasadiña polas que están xa feitas para pisar e ir facendo carroucho. E asi foron pasando os kms e cada vez disfrutando mais do bo ambiente ainda que fose algo húmedo… Pasamos polo pobo de Nocelo, que da nome o clube, e ali nos esperaba un avituallamento digno de calquer ruta profesional, o noso Patron Pepe, encargouse de todo e tiña ali todo tipo de bebidas enerxéticas, fruta, barritas, pinchos, etc e todo en plan sorpresa, seica esta semana cumple anos polo que, dende o clube , queremos desexarlle un bo aniversario e outros 150 polo menos, que ben o merece…

Logo do avituallamento con baile incluido, puxemos rumbo a Trasmiras non sin antes descubrir algún que outro sendeiro onde algún ainda se atreveu a facer unha chimpacarneira diante dun boi que quedou estupefacto ante tal derroche de agilidade… Sin maiores consecuencias mais que algunha risada fomos acercándonos a Trasmiras, xa ca mel nos beizos porque nos esperaba o tan ansiado churrasquiño perfectamente preparado polos amigos da Parrillada Sport de Trasmiras, ducha quente no pabillon, cervexas de rigor e a comer! Algo de pulpo, empanada e, por suposto, castañas asadas que fomos comendo a medida que íbamos comentando a mellores xogadas da xornada, logo do café e do chupito houbo que ir tomar uns digestivos para axudar a facer a digestión e, de paso, ir preparando a pretemporada de bici que este ano promete…

En fin amig@s, que mellor maneira de arreglar un domingo borralleiro e chuvioso que solo invitaba a sofá e Netflix. O espíritu Nocelo é inmune as inclemencias do tempo, nin frio ni calor, solo bici e boa compañía e, por suposto, bo churrasco!!!

Proxima ruta a de Nadal! Xa falta menos e logo a Grande, a Inigualable, a Incombustible Ruta do Cocido que un ano máis xa está en MARCHA!!

Vémonos no monte…

19 Xuntanza BttNocelo 2025

 O Venres 8 da agosto ,e a data escollida para facer a nosa tradicional  Xuntanza para os amantes da bicicleta de Montaña,A saida será as 8:30 da mañan cun percorrido de uns 50 kms ,por os Concellos de Sarreaus, Laza,Cualedro,e Trasmiras.

Hora prevista de  chegada sobre a 1 do mediodía.

As 2  churrasco  no bar do pobo.

Se estas interesado en acompañarnos mándanos un correo a  bttnocelo@gmail.com  e poremonos en contacto contigo.

 VENTURA A RÉGUA

Sabado, 14 de Xuño de 2025

Outro gran día para os Nocelos, a nosa, xa consolidada ruta/aventura que traspasa fronteiras, estaba en marcha! Os días grandes de Xuño son os ideais para as rutas largas de btt, moitas horas de luz e boa temperatura fan que disfrutemos desta ruta a tope.

Xa queda marcada no almanaque a principio de ano como unha das Rutas “Oficiais” do clube na que non se pode faltar… Pero a pesar de todo é moi difícil cuadrar as axendas e non todos os socios puideron estar. Ainda así un total de 15 bikers tomamos a saída, as 7.00 da maña de Xinzo de Limia e alguns mais sobre as 9.30 en Verín.

A maña estaba fresquiña e as previsións era moi boas, unha media de 23 grados nos iban acompañar ó longo dos case 170 kms que separan Xinzo da Regua. Nas mochilas un pouco de todo: ferramentas, chuvasqueiro, chourizos, geles, licor… e sobre todo gañas de pasar un bo día de btt.

Primeiros kms de Xinzo a Verin en grupo para logo coller os demais e pola Ecovia do Támega ata a fronteira onde sería a primeira parada obligada debaixo dunhas cerdeiras localizadas xa anos atrás… Desta vez parece que non foi moi bo ano, xa que non había tanta cantidad coma en anos anteriores, quizais íbamos cuns días de retraso…

Chegados a Chaves o primeiro avituallamente líquido, xa sabedes que en rutas largas hai que hidratarse ben. Unha simpática camareira nos serviu as primeiras SuperBock do día, pero non serían estas as ultimas… Atravesamos a vila, uns kms de asfalto e xa nos adentramos na antigua vía do tren que xa non deixaríamos ata a meta. Ibamos ca idea doutra cereixeira pero tamen non houbo sorte, xa non quedaba nada… Non sei si a xente se enfadou por iso ou outra cousa porque alguns xa lles entrou a présa e xa empezamos nos primeiros kms a ritmo de contrarreloj. Había un ambiente raro no pelotón, había moitos rumores, miradas de complicidad alguns e outros ca cabeza agachada dando lume e mais lume, esto non podía acabar ben… algo se cocía…

Así pasamos por Vilapouca xa ca idea posta na seguinte parada de Pedras Salgadas, o avituallamento mais potente da ruta sin duda! Cerca de mediodía ali chegamos a nosa querida Pastelería Delicia, vella coñecida nosa que nos preparou as mesas da terraza e empezou a traer cervexas, pan e panachés coma se fose o ultimo día do mundo… Empezaron a salir chourizos e bocadillos das mochilas e aquelo convertiuse case nunha boda, de feito, alguns ata se atreveron a botar un baile tipo Tiktok e ata brindamos con viño do Porto, cortesía da taberneira… Veu a hora de marchar pero algo pasaba nos maillots, estaban moi apretados, as bicis pesaban demasiado, costaba moito pedalear, facía calor… vamos ir amodiño…

Seguinte parada en Vilapouca de Aguiar, apenas a uns poucos kms pero fixéronse eternos, os piques estaban cancelados, de momento. Como esta vila é bastante grande foi necesario 2 paradas de avituallamento e a verdade que sentaron ben, logo viña un bo tramo con algo de subida e a seguinte parada xa sería Vilarreal. Empezaban a caer unhas gotiñas pero nada de que preocuparse, empezaba a refrescar e agradecíase…

Continuamos pero empezaron outra vez as presas e os piques, algo pasaba, o noso amigo Manolo que levaba todo o ano entrenando para esta ruta non deixaba que ninguén dese un arreón, a mínima xa se enganchaba e non soltaba, coma un can de presa… Mentres tanto outros un pouco mais atrás íbamos disfrutando do paisaxe e sacando algunha que outra foto… Cada certos kms faciamos paradas para xuntarnos e ver si estaba todo ben e outra vez a pedalear. Asi foron transcorrendo os kms, o tempo ideal, os paisaxes impresionantes e bo ambiente facía que todo fose coser e cantar. Chegados a Vilareal xa solo quedaba o último tramo que pica un pouco cara abaixo e onde a pista transcorre a beira dun val cheo de viñedos impresionantes. Non para todos, alguns entroulles a presa outra vez e dudo moito que visen os viñedos, empezábase a respirar un ambiente de complot para derrocar o noso incombustible Manolo, anque él defendíase coma un gato panza arriba e non afloxaba, había labor de equipo encuberta, os mais pros non querían sucumbir ante a nova promesa do btt Nocelo e aliáronse contra él, algo inimaxinable e rastrero…

Uns kms antes da meta tuvo que afloxar por culpa dunhas molestias pero ainda así chegou a Pesso da Regua ca cabeza ben alta e loitando ata o final, perdeu unha batalla pero non a guerra e veránse outra vez as caras no monte…

Pasadas a sete da tarde terminamos a nosa aventura no precioso pobo da Regua, unha ducha fresca nas piscinas municipais e unha cervexas para recuperar a beira do Douro nun paraxe espectacular… Xa solo quedaba cenar a base de bacallau e frango no churrasco mentres comentábamos as mellores xogadas da xornada de btt que acabábamos de vivir e que, de seguro, repetiremos.

Para terminar, o nosa empresa de logística Autocares Calahorra foi a encargada de transportarnos a nos e as nosas máquinas de volta para casiña, xa ven entrada a noite, un dia ben aproveitado…

Outra aventura para recordar e para repetir mentres se poida porque cando te xuntas con GRANDES PERSONAS vives GRANDES MOMENTOS… Larga vida o BttNocelo!!!

Vémonos no monte…