miércoles, 29 de noviembre de 2017
lunes, 27 de noviembre de 2017
domingo, 19 de noviembre de 2017
Ruta magosto 2017
Eran as 9 da mañá cando uns poucos BttNocelos, terminabamos de tomar o último sorbo de café no Bar Vidal en Trasmiras.Non estabamos todos os que desexabamos pero os que fomos disfrutamos , da ruta , con risas , bromas ,e como non dunha boa comida,que era do que se trataba.
Alí estabamos: JAVI, MICHEL, DANI, MINGOS, ANXO MARRA , PEPE,e o Titan PELUDO, que nos deleitou coas súas aventuras polo deserto , que Crak..
Ninguén se quería botar fora do Bar , xa que o termómetro marcaba -2 graos,, ceo despexado, parecía mes de maio,. Algo está pasando, non pode ser que estemos en novembro.
Trascurriron os kms entre bromas risas, anédoctas, algún que outro pique subindo...., na trialera algún apurou de máis e botou pé á terra, pero a cousa non pasou a maiores, houbo tempo de retratarnos, sobre todo no Penedo grande de Nocelo onde lle contamos a lenda ós nosos amigos que non eran do lugar... ......que sabios eran os nosos antergos...
Os últimos carrouchos pola zona de Trasmiras deixáronos a todos cunha ledicia entre os beizos, xa que a zona é impresionate. Unha duchiña en auga quente no pavillón e por rumbo a Nocelo ó Bar Límico, onde nos estaba esperando unha boa comida....como non as castañas non faltaron.,, e para que baixaran mellor un chupitos caseiros de licor. O reloxio marcaba as 6 da tarde cando os últimos nos levantamos da mesa ledos, despois de pasar un gran día de btt na compaña de amigos e familia, para o ano voltaremos.
Alí estabamos: JAVI, MICHEL, DANI, MINGOS, ANXO MARRA , PEPE,e o Titan PELUDO, que nos deleitou coas súas aventuras polo deserto , que Crak..
Ninguén se quería botar fora do Bar , xa que o termómetro marcaba -2 graos,, ceo despexado, parecía mes de maio,. Algo está pasando, non pode ser que estemos en novembro.
Trascurriron os kms entre bromas risas, anédoctas, algún que outro pique subindo...., na trialera algún apurou de máis e botou pé á terra, pero a cousa non pasou a maiores, houbo tempo de retratarnos, sobre todo no Penedo grande de Nocelo onde lle contamos a lenda ós nosos amigos que non eran do lugar... ......que sabios eran os nosos antergos...
Os últimos carrouchos pola zona de Trasmiras deixáronos a todos cunha ledicia entre os beizos, xa que a zona é impresionate. Unha duchiña en auga quente no pavillón e por rumbo a Nocelo ó Bar Límico, onde nos estaba esperando unha boa comida....como non as castañas non faltaron.,, e para que baixaran mellor un chupitos caseiros de licor. O reloxio marcaba as 6 da tarde cando os últimos nos levantamos da mesa ledos, despois de pasar un gran día de btt na compaña de amigos e familia, para o ano voltaremos.
Suscribirse a:
Entradas (Atom)