Romería 4 Picos Pontevedra 2023

 

Crónica 4 Picos 2023

Cada comenzos de ano ,decidimos facer unha Ruta streme ou de tres cifras😄 donde participar, así con ise aliciente entrenar un pouco mais.Iste ano por maioria a  elexida sería 4 picos.

Como calquer club importante xa decidimos marchar o venres para concentrarnos🤭.O primeiro que faríamos o chegar o punto de destino sería ir a recoller os dorsais,donde nos encontraríamos a un bo amigo que está na organización de 4 picos ( Carlos Bara) un placer verte de novo amigo.

Despois de deixar os enseres para pasar a noite,decidimos facer un pouco de turismo visitando o casco antiguo de Pontevedra,que nos deixou gratamente sorprendido sobre todo a zona de  tapeo. Xa  ian  4 cervezas unha por cada pico que iamos subir o día seguinte cando alguien dixo que xa era hora de ir para cama para dormir.

Despois o de dormir xa sería un pouco difícil( Unha longa historia),.

As 7 da maña tocou diana un  desayuno rápido e ir  para o punto de salida.

O ambiente era impresionante bicicletas por todos lados algún do noso club estaba cos nervios a flor de piel xa que era a primeira ruta longa na que ia participar,

3,2,1 salida,sorte a todos

Primer pico Xaxan según a organización o mais duro ,  algo no que non estamos moi de acordó sería porque ainda iamos frescos. Unha ledicia encontrar xente por a ruta e que nos falaran da ruta do cocido ,pero todos decían o mesmo que solo ten un defecto ,que fai moito frio, para o ano ración doble de licor.Na cume do monte Xaxan encontramos o gran David Amor ,un tipo moi campechano que non dubidou en retratarse con nos cas impresionantentes vista que había.

Para os que nos gusta baixar a Fracha encantounos, non así os nosos abduptores que chegaraon a Pontevedra un pouco tocados,alguien ainda propuxo de parar ,pero entre todos o convencimos de seguir, todos a unhaaaaaa,

O monte Castrove sobre todo o principio foi o mais duro pero entre ánimos uns os outros foise lebando.Darlle un 10 a organización por o marcaxe da ruta imposible perderse,

Xa solo nos quedaba un pico Acibal ,donde parecía que non chegaba o alto,  pero por fin   alguien berrou feito xa estamos na cima xa esta feito ( mentira que ainda quedaba algún repeito que a organización nos tiña reservado),creo que pasaba da 6 da tarde cando chegamos a meta todos os do Club xuntos sen facer ruido nin o spiker se entererou que chegaramos( a claro e que xa estaban entregando os trofeos) para nos o maior premio foi chegar a meta ,vemonos no monte.